
donderdag, oktober 31, 2002
Fotograaf Eddy van Wessel zocht tijdens de Kosovo-oorlog (maart-juni 1999) contact met het Albanese opstandelingenleger UCK. Daarvoor reisde hij naar het district Bajram Curri in Noord-Albanië, waar lokale bendes de dienst uitmaken. Van Wessel nam expres geen taxi; mensen die een taxi nemen hebben geld en lopen dus een groter risico. Hij koos voor een rammelende minibus. 'Toen ik de chauffeur vertelde dat mijn enige kostbaarheid een oude camera was en dat een hotel voor mij te duur was, regelde hij voor mij een slaapplaats bij een familie voor vijf Mark.' Die familie bleek banden te hebben met de UCK. en stelde hem voor aan de commandant. Van Wessel kende de angst van rebellengroepen voor spionnen, dus hij vroeg niet of hij een speciale plaats of actie mocht zien, maar meer in het algemeen of het mogelijk was de medische unit te volgen. Die bevond zich achter de frontlinie. Dat leek hem een prima plek omdat daar alle emoties en gevolgen van het conflict op één plaats samenkwamen.
Het werd een geweldige reportage, die Van Wessel alleen maar had kunnen maken omdat hij in een oude minibus had gereisd en bij lokale mensen was ingetrokken en niet in een hotel. 'De beslissing van de commandant om mij mee te nemen was gebaseerd op mijn persoonlijke uitstraling, niet op de klinkende namen van de media waar ik voor werkte,' aldus de fotograaf.
Uit: Reizen langs de frontlijn - Arnold Karskens, zojuist verschenen bij Uitgeverij Meulenhoff.
foto Eddy van Wessel
Het werd een geweldige reportage, die Van Wessel alleen maar had kunnen maken omdat hij in een oude minibus had gereisd en bij lokale mensen was ingetrokken en niet in een hotel. 'De beslissing van de commandant om mij mee te nemen was gebaseerd op mijn persoonlijke uitstraling, niet op de klinkende namen van de media waar ik voor werkte,' aldus de fotograaf.
Uit: Reizen langs de frontlijn - Arnold Karskens, zojuist verschenen bij Uitgeverij Meulenhoff.

foto Eddy van Wessel